در پست قبلی من استدلال کردم که “پرداخت برای عملکرد” در تجارت مدیریت سرمایه گذاری عملی نیست زیرا بیشتر تغییرات عملکرد در طول افق های زمانی سه ساله یا کمتر به دلیل نویز تصادفی است تا مهارت سرمایه گذاری.
اگر سرمایه گذاران نمی توانند به طور منطقی به نتایج سه ساله اعتماد کنند، پس چگونه باید یک مشاور سرمایه گذاری یا استراتژی سرمایه گذاری را انتخاب کنند؟ یک جایگزین استفاده از رکوردهای طولانی تر، مثلاً 20 ساله است. متأسفانه، یافتن چنین داده هایی هم برای مدیران سرمایه گذاری و هم برای استراتژی های سرمایه گذاری دشوار است. علاوه بر این، در طول چنین افق های طولانی، همه چیز تغییر می کند. مدیران در حال جابجایی هستند و شرایطی که در گذشته های دور منجر به موفقیت آمیز شده بود، اکنون ممکن است اعمال شود.
اگر سرمایه گذاران نمی توانند به طور منطقی به نتایج سه ساله اعتماد کنند، پس چگونه باید یک مشاور سرمایه گذاری یا استراتژی سرمایه گذاری را انتخاب کنند؟ یک جایگزین استفاده از رکوردهای طولانی تر، مثلاً 20 ساله است. متأسفانه، یافتن چنین داده هایی هم برای مدیران سرمایه گذاری و هم برای استراتژی های سرمایه گذاری دشوار است. علاوه بر این، در طول چنین افق های طولانی، همه چیز تغییر می کند. مدیران در حال جابجایی هستند و شرایطی که در گذشته های دور منجر به موفقیت آمیز شده بود، اکنون ممکن است اعمال شود.
در Cornell Capital به این نتیجه رسیده ایم که پرتفوی ها ابزار موثری برای تصمیم گیری سرمایه گذاری نیستند. چه چیزی می تواند به عنوان جایگزین استفاده شود؟ محل اصلی که به آن می پردازیم، توجیه نظری پایان نامه سرمایه گذاری است. اگر تحقیقات بنیادی درگیر باشد، همانطور که اغلب در مواردی که بررسی می‌کنیم، می‌پرسیم که چرا منطقی است که به این نتیجه برسیم که یک اوراق بهادار قیمت نادرست دارد؟ وبلاگ دامداران آسوث نمونه ای از منظور ماست. پروفسور داموداران در پستی در 21 سپتامبر، ارزش آمازون را حدود 1250 دلار برای هر سهم بر اساس یک ارزیابی بنیادی دقیق، که او به عنوان صفحه گسترده اکسل ارائه کرد، ارزیابی کرد. در پاسخ به این ارزیابی، پروفسور داموداران آمازون را به قیمت 1950 دلار فروخت. پس از مطالعه پست پروفسور داموداران، ما با او موافق بودیم که آمازون بیش از حد ارزش گذاری شده است، البته نه به اندازه ای که او پیشنهاد می کرد، و با اتخاذ یک موقعیت گزینه های کوتاه موثر پاسخ دادیم. سرمایه گذاری بر اساس تخصص پروفسور داموداران نبود، بلکه بر اساس آنچه که به این نتیجه رسیدیم قابل اعتماد بودن تحلیل وی بود.