یک فرصت شانسی منجر به خلق شخصیتهای لاورن دیفازیو و شرلی فینی در نیویورک تایمز شد. سیندی ویلیامز و پنی مارشال روی ایجاد نمایشی برای یک شرکت تولید کار می کردند که در آن گری برادر مارشال از آن دو خواست تا در کمدی کمدی «روزهای مبارک» ظاهر شوند. ویلیامز و مارشال شرلی و لاورن را به عنوان قرار قرار گذاشتند برای شخصیت های اصلی سریال – فونزی با بازی هنری وینکلر و ریچی با بازی ران هاوارد (نشان داده شده در بالا). لاورن و شرلی ثابت کردند که در بین مخاطبان تلویزیون محبوب هستند و این دو بازیگر نمایش خود را داشتند.
ویلیامز معتقد بود که نوع شوخ طبعی «لاورن و شرلی» به شکل گیری محبوبیت سریال کمک کرد. او در گزارش هالیوود ریپورتر گفت: “ما مطمئن شدیم که شوخی همیشه بر سر ما باشد، هیچ کس دیگری را مسخره نکردیم.” او توضیح داد که این سریال همچنین معنای آن را برای دو زن جوان که از حقوق و دستمزد می گذرانند، نشان می دهد. ما همچنین میخواستیم پاشنه پاهای ما گرگ را نیش بزنیم، مثلاً چگونه اجاره را بپردازیم، چگونه قبض برق را بپردازیم.»
شیمی کمدی بین ویلیامز و مارشال به عنوان قلب این نمایش عمل کرد. بنابراین وقتی ویلیامز متوجه شد که از سریال خارج شده است غافلگیر شد. این حرکت تکان دهنده پس از آن انجام شد که ویلیامز در تلاش برای مذاکره برای یک قرارداد جدید با مشکل مواجه شد.